Praktyka pedagogiczna wymaga od współczesnego nauczyciela wciąż nowych umiejętności, nie tylko edukacyjnych, ale również wychowawczych, komunikacyjnych i terapeutycznych. Nauczyciel powinien indywidualizować pracę na lekcji oraz prowadzić wsparcie terapeutyczne dla uczniów  o zaburzonym lub nieharmonijnym rozwoju.

Studia podyplomowe w zakresie pedagogiki korekcyjnej poszerzają wiedzę i kompetencje słuchaczy o metody terapii zaburzeń rozwojowych dziecka. Zwiększają tym samym efektywność pracy pedagogicznej każdego nauczyciela, na każdym przedmiocie oraz przygotowują do prowadzenia zajęć korekcyjno-kompensacyjnych.

Studia są kierowane do osób, które:

1. posiadają kwalifikacje do nauczania przedmiotu lub prowadzenia zajęć, a nie posiadają przygotowania w zakresie pedagogiki specjalnej (W przypadku tych osób program studiów będzie poszerzony następujące zajęcia: dydaktyka specjalna (30h); diagnostyka w pedagogice specjalnej (30); praktyki zawodowe (60h)
2. posiadają przygotowanie w zakresie pedagogiki specjalnej i chcą uzyskać przygotowanie w dodatkowym zakresie pedagogiki specjalnej
3. Nauczyciele przedszkoli i szkół wszystkich typów (specjalnych, integracyjnych, ogólnodostępnych);
4. Wychowawcy, opiekunowie;
5. Pracownicy poradni psychologiczno-pedagogicznych;
6. Pedagodzy szkolni;
7. Psycholodzy.

Celem studiów jest wyposażenie słuchaczy w praktyczne umiejętności, wiedzę i narzędzia z zakresu diagnozy i terapii pedagogicznej niezbędne do:

– samodzielnego przeprowadzenia diagnozy i terapii dzieci oraz młodzieży ze specyficznymi trudnościami w uczeniu się i/lub z zaburzeniami rozwoju ruchowego, emocjonalnego i społecznego,

– organizowania różnych form pomocy psychologiczno-pedagogicznej, wspierania rodziców i nauczycieli w rozwiązywaniu problemów wychowawczych.

W trakcie studiów i praktyk pedagogicznych słuchacze nabędą wiedzę i umiejętności w zakresie:

• rozpoznawania i zaspokajania specjalnych potrzeb edukacyjnych dzieci i młodzieży ze specyficznymi i  trudnościami w rozwoju oraz uczeniu się (dysleksja, dysgrafia, dysortografia, dyskalkulia) oraz niespecyficznymi (niepełnosprawności, zagrożenie niedostosowaniem społecznym i niedostosowanie społeczne, zaburzenia neurorozwojowe) trudnościami w rozwoju i nauce;
• konstruowania diagnozy rozwojowej i funkcjonalnej dzieci i młodzieży ze specyficznymi i niespecyficznymi trudnościami w rozwoju oraz uczeniu się;
• zasad i sposobów konstruowania indywidualnych programów kształcenia, korekcji i kompensacji;
• doboru właściwych do zaburzenia dziecka metod  pracy korekcyjno-kompensacyjnej;
• prowadzenia zajęć specjalistycznych, korekcyjno-kompensacyjnych oraz innych o charakterze terapeutycznym dla dzieci i młodzieży ze specyficznymi i niespecyficznymi trudnościami w rozwoju oraz uczeniu się;
• właściwej interpretacji opinii i orzeczeń wydawanych przez poradnie psychologiczno-pedagogiczne;
• współpracy z rodziną ucznia z trudnościami w uczeniu się;
• umiejętności stosowania przepisów prawa oświatowego dotyczących organizowania kształcenia, pomocy, wsparcia i opieki dla tych dzieci i uczniów w przedszkolach, szkołach i placówkach oraz prowadzenia dokumentacji.